Në një ceremoni të mbajtur në Isfahan të enjten, më 17 maj, Ali Agha Mohammadi, një anëtar i Këshillit të Zbulimit të Përshtatshmërisë së regjimit iranian, tha se gati 20 milionë nga 85 milionë popullsia e vendit janë të privuar nga lehtësitë bazë të jetesës si strehimi, punësimi, arsimi deri në moshën 12 vjeç, shëndeti, ushqimi dhe veshmbathja. Ai tha gjithashtu se 2020 lagje në të gjithë vendin janë të privuara nga kushtet elementare të jetesës.
Sipas Agha Mohammadi, 874,000 njerëz nga mosha 6 deri në 17 vjeç janë detyruar të braktisin shkollën. Vlen të theksohet se ky numër përfshin vetëm fëmijët që janë identifikuar dhe nuk përfshin fëmijët që punojnë ose fëmijët e pastrehë që jetojnë në rrugë.
Sipas nenit 30 të Kushtetutës së regjimit, “Qeveria është e detyruar të sigurojë arsim dhe arsim falas për të gjithë qytetarët deri në përfundimin e shkollës së mesme dhe të zgjerojë objektet e arsimit të lartë në kufijtë e vetë-mjaftueshmërisë së vendit, pa pagesë ose me pagesë.”
Agha Mohammadi tha gjithashtu se 1.8 milion njerëz në Iran “nuk janë në gjendje të fuqizojnë veten dhe këta individë do të mbulohen nga institucionet mbështetëse”. Këta individë janë të paaftë për të punuar për shkak të moshës, shëndetit ose arsyeve të tjera dhe duhet të mbulohen nga sigurimet shoqërore.
Sipas një raporti të Qendrës Kërkimore të Mexhlisit (parlamentit) të regjimit të publikuar në shkurt, numri i njerëzve që jetojnë nën kufirin e varfërisë në Iran është rritur me dhjetë milionë në një dekadë. Raporti tregon se popullsia që jetonte nën kufirin e varfërisë ishte rreth 16 milionë në vitin 2011. Megjithatë, në fund të vitit 2021, kjo popullsi ishte rritur në mbi 26 milionë.
“Ndërsa një inflacion minimal prej 30 për qind është imponuar në jetët e familjeve, nuk ka asnjë shenjë të përmbushjes së premtimeve të ministrave të ekonomisë gjatë negociatave të Këshillit të Lartë të Punës për pagat. Dhe më e rëndësishmja, në situata të tilla, ministri i Laburistët shprehimisht deklaron se reforma e pagave nuk është aktualisht në rendin e ditës”, thuhet në raport.
Raporti përfundon se një inflacion minimal prej 30 deri në 40 për qind është vendosur në shportën e jetesës së familjeve të klasës punëtore. Një inflacion prej 30 për qind në ushqime, 100 për qind në banesa dhe të paktën 40 për qind në transport u është imponuar punëtorëve.
Sipas vlerësimeve të fundit, inflacioni pikë-për-pikë i Iranit në mars arriti në 68.7 për qind dhe është një hap larg nga 70 për qind. Ky është inflacioni më i lartë pikë-për-pikë i regjistruar në të paktën 32 vitet e fundit. Pyetja është se, duke pasur parasysh inflacionin aktual dhe kufirin e varfërisë prej 200 milionë rialësh (rreth 383,50 dollarë) dhe pagat prej 80 milionë rialësh (rreth 154 dollarë), sa njerëz janë të privuar nga nevojat e tyre të bazës? A është ky numër i njëjtë me shifrën e shpallur nga një anëtar i regjimit në Këshillin e Zbulimit të Përshtatshmërisë?
Në përgjigje të pyetjes se sa reale është shifra e shpallur prej 19.7 milionë njerëzve që janë të privuar nga nevojat bazë të jetës si strehimi, punësimi, arsimimi deri në moshën 12 vjeç, shëndetësia, ushqimi dhe veshmbathja, Hossein Raghfar, një ekonomist i lidhur me qeverinë dhe një anëtar i fakultetit në Universitetin Al-Zahra tha: “Numri i njerëzve që aktualisht jetojnë në varfëri absolute nuk duket të jetë më pak se 50 përqind e popullsisë së vendit. Kjo do të thotë se këta njerëz nuk kanë asnjë akses në kërkesat minimale të jetës njerëzore”.
